Sum dømi um, hvat stuðulin er brúktur til, kann nevnast ein bussur til føroyska sjúklingahotellið í Keypmannahavn, havgransking, umvæling av Gamla hospitali, og ungdómar úr Føroyum, Danmark og Grønlandi kunnu fáa stuðul til at fara á háskúla hjá hvørjum øðrum.
Men ístaðin fyri at fegnast um møguleikarnar, sum hesin stuðulin hevur givið føroyingum, so hava atfinningarsomu røddirnar valt at kalla alt fyri “bidding”.
Tað sama verður eisini sagt um ríkisstuðulin, sum á hvørjum ári er við til at fíggja ymiskan rakstur í føroyska samfelagnum. Fyri at sleppa av við hann, hevur sitandi samgonga sett sær sum mál, at í hesum valskeiðinum skal árligi stuðulin minka við 100 mió. krónum.
Men nú hendir tað merkiliga, at landsstýrið, sum millum annað er samansett av tveimum loysingarflokkum, ætlar at yvirtaka tann danska Íleggingargrunnin, og allir pengarnir skulu brúkast til at fíggja almennar útreiðslur í Føroyum. Tey hava ikki bara “biddað” ÚR grunninum, nei tey ætla sær avstað við øllum grunninum sum hann er. Og sum eg skilji á løgmanni, so vita tey longu, hvat alllar 700 milliónirnar skulu brúkast til.
Ikki tí – undanfarna landsstýri arbeiddi eisini við at yvirtaka Íleggingargrunnin, og tað arbeiðið var næstan komið á mál, tá val varð útskrivað. Tað sum eg bara haldi vera so løgið er, at nú eru tað tey somu sum tosa um at “bidda” úr donskum grunnum, sum sjálvi fara avstað við einum heilum grunni, sum hevur ikki minni enn 700 mió. krónur í virði. – Men nú er tað ikki at “bidda”.
Helgi Abrahamsen, løgtingsmaður
